dələduz

is. Fırıldaqçı, adamaldadan, hiyləgər, bic. Mənim qızım Səfərdən yaxşı oğlana getməyəcək ki, oğru deyil, dələduz deyil, bir kəsin toyuğuna daş atmaz. Ə. H.. Bəlkə, deyirdim, kağızı bir dələduza oxutmuşdur, arvadı dolayıb qızışdırmışdır. M. C.. // Sif. mənasında. <Şamama Cadu:> Amma dələduz nökərlə arası yoxdur. Ə. H.. Biz o cür dələduz adamların gərək tamam nəslini də yer üzündən kəsək. M. S. O.. // Söyüş mənasında. <İsmayıl bəy:> O elə bir dələduzdur ki, yer üzündə bərabəri yox. N. V.. Yaxşı, ay dələduz! Bir danış görək; Neçəyə satmısan yox vicdanını? S. V..